Ania Pająk – doktorantka w Instytucie Nauk Politycznych i Stosunków Międzynarodowych UJ. Absolwentka filologii ukraińskiej, ukrainoznawstwa, rosjoznawstwa i studiów eurazjatyckich. Od wielu lat pasjonatka podróży „na Wschód”- od Ukrainy po Bliski Wschód.
Pracę dzieli ze swoimi zainteresowaniami, które dają jej nieustanne mnóstwo energii do życia. Chętna do długich rozmów i odkrywania tego co nieznane. Zdecydowanie najbardziej kocha góry – tam paradoksalnie czuje się jak ryba w wodzie. Kaukaz jest jej drugim domem, stąd też chętnie zarazi nim wszystkich, którzy się z nią w jego okolicach znajdą.

Lali Dudek – z pochodzenia Gruzinka. Od wielu lat mieszka w Polsce, więc doskonale rozumie potrzeby polskich turystów.
W Gruzji potrafi wszystko zorganizować i – tak jak większość Gruzinów – jest niezwykle gościnna, a do każdego turysty ma indywidualne podejście i traktuje go jak własnego gościa.
O rodzinnym kraju wie o wiele więcej niż to, co zawierają książkowe przewodniki, a swoje opowieści wzbogaca o barwne legendy i ciekawe historie, które w dzieciństwie przekazała jej babcia. Chętnie dzieli się wspomnieniami o tym, jak Gruzja wyglądała przed laty oraz wiedzą na temat aktualnej sytuacji kraju.

Karolina Jałowiecka – studentka Uniwersytetu Jagiellońskiego na kierunku studia eurazjatyckie oraz Uniwersytetu Pedagogicznego na kierunku filologia rosyjska z językiem hiszpańskim.

Uwielbia podróżować. Po prostu. Chociaż ukierunkowała się raczej za wschodnią granicę to możliwość odbycia podróży w dowolnym kierunku wzbudza w niej fascynację oraz pragnienie poznania tamtejszych ludzi, kultury, obyczajów i zabytków. Miłośniczka tańca, muzyki i pieszych wędrówek.

Krzysztof Węgiel – absolwent studiów artystycznych w Amsterdamie. 2006 roku podczas wyjazdu projektowego do Gruzji zakochał się w tym miejscu i w 2010 roku tam zamieszkał pracując w branży turystycznej jako manager hoteli oraz pilot i przewodnik wycieczek. Oprócz historii opowiada o gruzińskich zwyczajach, kuchni i kulturze, a także o przemianach, jakie zachodzą na Kaukazie w ostatnich latach.

Monika Kocot – absolwentka Archeologii na UJ. Od wielu lat podróżuje po świecie oraz uprawia wspinaczkę i turystykę wysokogórską. Miłość do gór stale napędza ją do eksploracji miejsc nowych, dziewiczych. Kaukaz, Himalaje czy Patagonia to góry, do których regularnie wraca. Wejście na Kazbek było początkiem oczarowania Gruzją, która nieustannie zaskakuje i zachwyca, stąd powrotu tam wyczekuje zawsze z utęsknieniem.

Zafascynowana kulturą iberyjską i latynoamerykańską często też za cel podróży obiera Hiszpanię i Amerykę Łacińską. Jest autorką przewodnika po Buenos Aires, a obecnie w głowie powstaje pomysł na nową książkę podróżniczą…

Wiktoria Kiełkowska – studentka filologii rosyjskiej na Uniwersytecie Śląskim. Miłośniczka gruzińskiej kuchni oraz podróżowania. Nie wyobraża sobie życia bez podróżowania, dlatego zawsze i wszędzie jest jej pełno. Przy każdej nowej wizycie na nowo zakochuje się w Gruzji i odkrywa nieznane jej wcześniej sekrety. Uwielbia zarażać ludzi swoją energią i entuzjazmem. Z ogromną radością podzieli się swoją miłością do Gruzji.

Maciej Szkółka – absolwent Instytutu Judaistyki na Uniwersytecie Jagiellońskim, obecnie student trzeciego roku rosjoznawstwa. Zawsze ciekawy świata, uważa, że podróże kształcą, na naukę nowych rzeczy nigdy nie jest za późno, a “koniec języka za przewodnika”.

Zdecydowanym priorytetem są dla niego kierunki wschodnie. Lubi pracę z ludźmi, a swoją wiedzą chciałby się podzielić z jak największym gronem osób.

Pilotowanie wycieczek pozwala mu połączyć pasję z pracą oraz przyjemne z pożytecznym. Pozytywnie nastawiony do życia i świata.

Dariusz Jasiński – absolwent Uniwersytetu Jagiellońskiego na kierunku Studia Euroazjatyckie.

Zasypie tysiącem ciekawostek o historii i zwyczajach odwiedzanych miejsc oraz zaszczepi w Was swoją własną definicję wolności. Choć ciągle w drodze, na Wschodzie czuje się jak we własnym domu. Wielbiciel orientu w każdym jego wydaniu, chętnie podzieli się swoją pasją.

Andrzej Kliś – student stosunków międzynarodowych i studiów eurazjatyckich na UJ. Mieszka w Krakowie i fascynuje się wszystkim co na Wschodzie.

Kiedy raz pojechał autostopem, od razu złapał bakcyla podróżowania “z kciukiem”. Miłośnik historii wschodu i języka rosyjskiego. Czerpie radość z poznawania nowych ludzi i gotowy jest zawsze na niezapomnianą przygodę. Nie zastanawia się czy gdzieś jechać tylko od razu szuka najbliższego terminu na wyjazd. Zawsze chętnie dzieli się swoimi opowieściami podróżniczymi z innymi.

Przemysław Borowski – podróżnik z pozytywną energią. Wszędzie czuje się jak w domu. Przez miejscowych traktowany jest jak „lokales”. Pomysłodawca wyjazdów w Kaukaz. Gruzja jest krajem, który go oczarował.

Uważa, że Gruzji nie można tylko zwiedzać, ale należy również ją „przeżywać i degustować”. Jest to kraj turystycznie jeszcze nie odkryty, pomimo, że znajdują się tam perełki na skalę światową.

Stwierdził, że tak czarujące miejsce należy pokazać szerszemu gronu koneserów turystyki.

Dato – kierowca i tamada w jednej osobie. Bohater wojenny. Prowadząc samochód jest spokojny i opanowany. Wznosząc toasty daje upust gruzińskiej gościnności i uczuciowości. Swoją prawdziwą naturę ujawnia podrywając się do tańca na dźwięk gruzińskiej muzyki.
 
Wykracza poza obowiązki kierowcy, traktując każdą grupę, jak swoich osobistych gości. Dba o wygodę naszych klientów, zdradza sekrety swojego kraju i pomaga go zrozumieć.
 
Trudno wyjaśnić na czym polega jego fenomen, ale prędzej czy później (raczej prędzej), każdy ulega jego czarowi i pod koniec wyjazdu autobus pełen jest oddanych mu wielbicieli.

Boria – w jego charakterze skromność walczy o pierwszeństwo z gruzińską dumą. Stanowi on skarbnicę wiedzy na temat Gruzji i chętnie dzieli się nią z innymi.

Wytrwale i konsekwentnie tłumaczy turystom zawiłości zwyczajów panujących przy gruzińskim stole. Pod koniec turnusu dla nikogo nie jest już tajemnicą czym jest melikipe, wachtanguri czy alawerdi.

Sam z dumą pełni rolę tamady i wznosi piękne gruzińskie toasty z taką klasą, że wzrusza biesiadników do łez. Przy tym wszystkim jest odpowiedzialnym i opanowanym kierowcą, więc każdy czuje się z nim bezpiecznie.

Awto – “typowy Gruzin” jeśli chodzi o gościnność i temperament. Sprawdza się zarówno jako tamada, niezawodny kierowca, jak i kompan w podróży po kraju, który zna jak własną kieszeń.

W ciągu dnia chętnie dzieli się swoją tubylczą wiedzą na temat odwiedzanych miejsc i codziennych zwyczajów Gruzinów, a wieczorami równie chętnie opowiada o tradycjach gruzińskiego ucztowania.